Samoa 18 februari 2023

Ik zit weer heerlijk in de koelte en de goede wifi van de Disco op dek 14 om mijn verhaal over ons bezoek aan Samoa te gaan neertikken, buiten is het weer behoorlijk warm en hebben we een plaatsje opgezocht waar we een beetje zeewind vangen. Voordat ik onze avonturen weer ga vertellen moet ik eerst echter een paar mensen nogmaals onze oprechte excuses doen toekomen. Wat is er gebeurd ? Wij komen gisteren na een erg leuke dag terug op het schip pakken een paar pinten verkoelend bier en een wijntje, gaan rond de klok van 16.00 onze tijd naar onze hut om ons op te frissen en zien dat Golande heeft geprobeerd te facetimen. Zonder na te denken gaan we haar terugbellen en blijven dat ook proberen nadat het 3 keer niet is gelukt. Uiteindelijk krijgen we Golande aan de phone en Jacqueline begint enthousiast haar verhaal te doen waarop Golande vraagt of dat niet een andere keer kan, het is in Nederland tenslotte 04:00 in de nacht ! Shit, helemaal niet aan gedacht, snel een einde aan het gesprek gemaakt en fingers crossed dat ze daar in de Abcoudestraat  nog zouden kunnen inslapen……..Nogmaals onze excuses Golande en Kees………

Terug naar Samoa, de dag voorafgaand aan ons bezoek aan Samoa was een zeedag die bloed en bloedheet was, het was in de zon niet te harden en we hebben dan ook een schaduw plekje opgezocht, in de avond was er een Polynesische avond op het dek maar het was veel te heet om je daar te bewegen dus dat hebben we dan ook maar in de koelte van het schip gedaan. Rond de klok van acht uur legden we aan in Apia de hoofdstad van Samoa, een klein plaatsje met een inwoneraantal van 45.000 mensen en totaal heeft dit zelfstandige staatje in Polynesië er zo’n 200.000.  We werden verwelkomd met muziek en dans, heel wat anders dan Hawaï  De archipel van Samoa bestaat uit 9 eilanden waarvan er 4 bewoond zijn. het koloniale verleden geeft wat  Duitse invloeden weer maar in 1914 zijn de troepen van Nieuw Zeeland hier gekomen en tot 1962 zijn die gebleven ,daarna is het landje onafhankelijk geworden maar wel lid van de Commonwealth gebleven. Ook hier is King Charles dus de ‘baas”  Voor dat het landje onafhankelijk werd stond het bekend als West Samoa terwijl het oostelijke deel Amerikaans Samoa heette en nog steeds zo genoemd word. In 2009 heeft er zo’n 190 km van Samoa vandaan een ondergrondse zeebeving plaats gevonden die 4 tsunami's die kant op heeft gestuurd en een groot gedeelte  van het eiland verwoeste waarbij ruim 500 mensen het leven lieten. Dat is inmiddels allemaal weer opgeruimd en herbouwd. Het volk van Samoa kent een grote sociale verbondenheid en hele families wonen bij elkaar waarbij er altijd een centraal punt is waar men bij elkaar komt en elkaars feesten viert en ook het verdriet deelt. In de tuinen van de huizen hier zie je enorme grafzerken en gedenktekens omdat men hier de familie op het eigen erf begraaft. Vandaag zijn wij op pad geweest met Loes en Jan, die kwamen we in de ochtend tegen toen wij in de hitte op zoek waren naar een Taxi . We vonden Jimmy en zijn wonderbaarlijke Toyota met speciale kenmerken, zie foto, maar ook een groot gat in de voorruit dat verdacht veel leek op een kogelgat. Maar vooruit wij zijn niet bang, wij in die auto nadat we de prijs hadden afgetimmerd voor een rit over het eiland van een uurtje of 4. Wij dus op pad en als eerste gestopt bij de vismarkt en het busstation en vervolgens landinwaarts over verrassend goede wegen. Het land is ook schoon, het huisvuil wordt verzameld op een soort van hoge tafels voordat het wordt opgehaald zodat er geen dieren bij kunnen komen. Jimmy verteld ondertussen dat er veel te veel verschillenden kerken zijn op Samoa ( het barst ervan) en dat daar evenzovele pastors en andere geestelijke bij zijn betrokken die allemaal parasiteren op de samenleving. Op de vraag welke kerk hij dan zou laten prevaleren, zei hij natuurlijk dat het de zijne was. Jimmy heeft 6 kinderen en een vrouw en is met enige regelmaat aan het werk  voor Australische bedrijven.met name in Tasmanië om fruit te plukken en is dan soms gewoon een paar jaar weg net als zovele andere mannen heb ik begrepen. Jimmy bracht ons vervolgens naar het landgoed Villa  Vailima de laatste woonplaats van Robert  Louis Stevenson, de beroemde schrijver van onder andere Schateiland. Prachtig landgoed maar om binnen in zijn slaapkamer en keuken te mogen kijken moesten we 10 USD per persoon neertellen en dat hebben dus niet gedaan. Wij verder op weg naar de watervallen en onder tussen pratend over een vogel die op een Kiwi leek maar een gewone Samoa vogel bleek te zijn net zoals je hier Samoa bomen hebt schijnbaar. Het barst hier ook van de Chinezen die alle handel overnemen op het eiland en waar Jimmy ook niet echt blij mee bleek te zijn. Daarnaast was hij ook pissed op de premier van Samoa want dat was een vrouw !! En bovendien heeft ze met haar wat gereformeerde partij zwemmen en drinken van alcohol op zondag verboden. Wij ondertussen  dus op weg naar de waterval, krijgen we plotseling een waterval van regen over ons heen, maar we zaten droog in de auto op dat moment. Wij komen voorbij prachtige Bounty achtige stukken en stoppen om wat foto’s te maken, we komen bij de kleine waterval , maken foto’s en komen uiteindelijke bij de :grote” waterval waar we 5 USD per persoon entree moeten betalen. Maar dat was de moeite waard en we steunen een familie die daar een soort van culturele plaats van hebben gemaakt, ze laten zien hoe dat ze vuur maken en een steenoven maken van lavastenen, hoe dat een cocosnoot op originele en ambachtelijke manier moet worden opengemaakt en geconsumeerd. We lopen stoicijns mee met een groep Fransen die daar op excursie zijn en luisteren naar de gids die even stoïcijns gewoon Engels blijft praten, wel handig. Loes heeft broodjes meegebracht van het schip dus da;s ook handig. Loes en Jacqueline worden in een soort van kleed gewikkeld en leren hoe je die moet aantrekken en dragen. Ze hoeven hem echter beide niet te hebben. Er worden nog wat mooie plaatjes gemaakt en we vervolgen onze weg en komen uit op een andere mooie plek waar een soort van gat is in vulkanisch gesteente en waar je in kunt zwemmen, is ook van een familie en kost 10 USD de man, daar we er dan alleen maar voor een foto zijn en max 10 minuten gaan blijven besluiten we dit niet te gaan doen. Op het lijstje stond ook nog een strand fotos, we rijden naar een resort waar we net een foto kunnen maken want we moeten hiervoor toestemming vragen bij de receptie en waarschijnlijk betalen, gaan we dus ook niet doen. We geven Jimmy opdracht om ons naar Apia te brengen, dan kijken we even in een winkel op zo of we wat souvenirs kunnen scoren en dan terug naar het schip. Halverwege besluiten we om toch meteen naar het schip te gaan want het is veel te warm, goed besluit vindt ook Jimmy. Hij brengt ons veilig terug, we nemen afscheid en lopen nog even langs wat stalletjes in de bloedhitte en gaan naar binnen voor een heerlijk koud biertje en een snack…. We hebben een mooie dag gehad, Samoa is prachtig maar praktisch onbereikbaar voor Europeanen, vliegtijd is minstens 30 uur, dus da’s niet niks en dan blijft het uiteindelijke een gewoon Bounty eiland. Maar wie kan er nou zeggen, we zijn op Samoa geweest ! Precies en dat geldt ook voor de Fiji Eilanden waar we nu naar toe varen en morgenvroeg aan gaan komen. Ook dan gaan we met Jan en Loes op pad. Ook moeten we nog ff een tijd prikken om met Tieme te facetimen, die is volgende week jarig en viert dat vandaag, voor jullie morgen ( om het duidelijk te maken)