N/ a’an Kuse Lodge

Gisterenavond in de schemering naar het restaurant van onze lodge gereden, lekker gedineerd, flesje wijn soldaat gemaakt ( geen alcohol controle hier), en in het donker, was spannend weer terug door de wildernis naar onze villa !.

Gelukkig hadden we de buitenverlichting gevonden en aangedaan zodat we een richtingspunt hadden want het is hier een soort van zwart donker. Geen lichtvervuiling en een prachtige sterrenhemel.

Nadat we weer binnen waren de boel goed afgesloten, nog een paar potjes Skibo gespeeld en daarna de luikjes dicht gedaan.

Vanochtend de gordijnen opengeschoven net voor zonsopkomst, kopje koffie en thee gezet en genoten van het uitzicht over de woestijn hier.

Na een klein half uurtje wandelen er doodleuk een stuk of 4 giraffen door onze “achtertuin” geweldig ! Van genoten en plaatjes gemaakt.

Rond half negen naar de lodge gereden, ontbijtje genoten want om kwart voor tien moeten we klaar staan en worden we opgehaald voor onze laatste drive hier. De drive die we gaan doen is The Carnivor Feeding Drive, met andere woorden we gaan de vleesetende roofdieren voeden.

Even wat meer over de stichting N/a’an Kuse, deze stichting heeft sinds 2007 een lodge met 6 kamers en 8 vakantieverblijven waar gasten kunnen verblijven, alle revenuen komen ten goede van de stichting. Oorspronkelijk was de Wildlife Sanctuary opgezet om jonge en gewonde dieren zoals bavianen, stokpaardjes, mangoesten en Afrikaanse wilde katten op te vangen. Ze worden verzorgd door vrijwilligers van over de hele wereld die betalen voor een verblijf als werkende gasten. Helaas zijn niet alle dieren geschikt om terug geplaatst te worden in de woeste natuur. Deze beesten hebben wij vandaag mogen bekijken. Als voorbeeld het verhaal van de Luipaarden, deze beesten kennen een territorium en geen enkel ander luipaard heeft het lef om dit gebied binnen te komen tenzij er om gevochten zou gaan worden. Luipaarden kunnen een zegen zijn voor de boeren maar ook een ramp. Indien het betreffende Luipaard zich bezig houdt met de jacht op wild en de geiten, kippen en ander boerderijspul met rust laat is het een zegen voor de boer want dan komt geen ander luipaard het gebied binnen. Indien het tegenovergestelde het geval is, dan zal de boer het beest willen doden en dan komt de stichting in beweging, deze vangt het beest en laat het dan los in het reservaat waar de beesten afgescheiden leven en voorzien worden van voer. 

Ze hebben hier dus opvang voor tamme Bavianen, er zijn mensen die zo’n beest als huisdier hebben gehad en niet meer te handhaven zijn.De gids gaf een mooi voorbeeld, als je een Baviaan hebt en je doet het licht uit, dan doet hij dat ook, open je de koelkast dan doet hij dat ook. Gebruik je de afstandsbediening van de TV, dan doet hij dat ook en als de TV dan niet aangaat, sloopt hij vervolgens het apparaat....

De Bavianen die hier dus om de lodge heen lopen zijn de wilde bavianen en de “tamme “ zitten achter een hek.

Het houden van Caracals ( katachtige) en Bergleeuwen ( katachtige) komt ook voor hier en lopen dus ook rond hier in het reservaat, zelfde principe.

De Cheeta’s en Luipaarden zijn ooit gevangen bij boeren die de beesten wilden doodschieten of gevonden jongen die niet meer teruggezet kunnen worden en hier dus in “vrijheid” van een relatief gemakkelijk leven kunnen genieten.

Zelfde verhaal geldt voor de leeuwen, deze woestijnleeuwen, en daar zijn er maar 200 van in Etosha zijn ook gevangen omdat ze verkeerde jachtterreinen ontgonnen en een bedreiging werden voor de boeren hier. 200 stuks dus slechts nog,  als je in Etosha dus een leeuw tegenkwam moet je jezelf als zeer gelukkig beschouwen..... 

In 2002 begonnen, in 2007 kamers en villa’s toegevoegd, sinds 2010 kun je hier villa’s laten bouwen en laten verhuren via de Lodge, het gehele project is destijds door een wereldberoemde dieren activiste gesteund ( Angelia Jolie) en daarom zijn zij en haar gezin hier geweest en zitten wij nu in dezelfde villa....

Mooi verhaal toch, eindelijk fatsoenlijke wifi en heb ik de boel bij kunnen werken, het zit er bijna op. Vanmiddag nadat ik mijn verhaal erop heb staan en de foto’s erbij heb gezet nog even chillen bij het zwembad, daarna nog even genieten van de villa en faciliteiten hier, nog een keer slapen op een mooie plek in dit prachtige land. Morgen weer naar huis toe, voor de middag nog even Windhoek in en daarna naar het vliegveld, auto inleveren en een uurtje of 12 vliegen, we komen aan op donderdagochtend rond de klok van 5 uur en Jules is zo aardig om ons op te komen halen.

Het zit er op, prachtig land, prachtige locaties, geweldige natuur, Afrikaanse cultuur ( lekker langzaam) vleugje apartheid, barst hier van de Duitsers,  echte avonturen en dat op onze leeftijd, we hebben genoten. Moet allemaal nog even indalen maar dat komt wel als we weer thuis zijn, hebben toch een 5500 km weggereden hier en zijn toch wel erg intensief geweest. Je begint de dag vroeg, elke dag om 6.30 uur en de oogjes gaan dicht zo rond de klok van half elf. Heel ander ritme dus. Van erg heet en stoffig tot lekker koel, we hebben het allemaal gehad.

Wij hebben genoten, wij hopen jullie ook, bedankt voor de opmerkingen, suggesties maar vooral jullie aandacht en het meegenieten van deze voor ons in ieder geval geweldige belevenis...

Groeten uit Namibië,

Jacqueline en Kees