De laatste vanuit Civitavecchia (Rome )

Wij zitten op dek 5 aan een kopje koffie, de handbagage in het bagagedepot en de ruimbagage is al opgehaald. We hebben afscheid genomen van Ton en Miranda, Anja en Mark, Loes en Jan en nog wat vluchtige bekenden hier aan boord. De organisatie is zo vriendelijke geweest om de transfers naar het vliegveld van Rome te splitsen in 2 gedeeltes. Wij vertrekken nu van het schip rond de klok van 12:30 uur en met anderhalf uur rijden naar het vliegveld maakt het de wachttijd daar wat dragelijker. Het is vreemd, het is vreemd om weg te gaan want om een of andere reden is het hier in 4 maanden een soort van “thuis” geworden. We hebben onze routine, we hebben onze leefprocessen geordend en alles loopt min of meer vanzelf nu. Als het nog een paar maanden langer had geduurd had het in dit opzicht geen problemen opgeleverd. We willen echter nu wel naar huis, terug naar onze vertrouwde omgeving, terug naar de dagelijkse en wekelijkse contacten maar bovenal weer terug naar onze familie en vrienden. Gisteren hebben we nog een paar plaatjes kunnen scoren toen we de doorvaart hadden in de straat van Messina. Dat is het piepkleine stukje zee tussen het uiterste puntje van Italië en Sicilië. Dat hebben we nog even op de gevoelige plaat vast gelegd alsmede de passage van de Stromboli, de prachtige vulkaan die helaas in de wolken lag verstopt. We hebben nog een prachtige foto kunnen “stelen” die gemaakt was hier aan boord door de fotograaf, dat gebeurd overigens bij elk galadiner en voor al die mensen die een foto-abonnement hebben afgesloten ( ja dat bestaat echt nog!) tijdens die fotorondes heb ik altijd de gewoonte om wat vreemde foto’s te scoren. Deze worden dan gewoon uitgeprint en aan de massa tentoongesteld. hilariteit alom. De tekst bij deze foto spreekt voor zich.

Wij hebben een ongelofelijke reis gemaakt, geweldige natuur gezien en geweldige metropolen verspreid over de hele aardbol. We hebben (opnieuw) kennis gemaakt met verschillenden culturen en genoten van de verschillenden keukens op deze aardbol.

We zijn ongelofelijk blij en dankbaar dat we dit samen hebben kunnen en mogen doen, gisteren heb ik in een vlaag van nostalgie de eerst 10-12 reisverhalen zitten lezen en dan komen die prachtige avonturen weer bovendrijven.

Natuurlijk was er wat op en aan te merken op deze reis maar dat lag met name bij het management aan boord, niet bij  MSC en zeker niet aan de bestemmingen want we hebben een prachtig avontuur beleefd.

Nog een keer ?, we denken van niet, we gaan volgend jaar net zoals vorig jaar overwinteren in Thailand, lekker relaxed de winter door, we hebben al geboekt, van 18 januari tot 28 maart zitten we onder de palmbomen.

Daar zal geen groot verhaal over worden geschreven dus voorlopig blijft het bij deze prachtige  wereldreis, met plezier heb ik het allemaal vastgelegd op de eerste plaats voor ons zelf natuurlijk maar ook voor jullie allemaal, onze trouwe volgers, volgers die wel of geen commentaar geven op onze verhalen en foto’s maar waarvan we weten dat onze verslagen op prijs worden gesteld, ze zelfs ongerust worden als er even een paar dagen geen “post” is vanaf de MSC Poesia. 

Dank voor alle leuke reacties en graag tot snel, thuis in het vertrouwde Nederland met een bakkie koffie of borrel  en bitterballen natuurlijk.

Jacqueline en Kees