St. Vincent & The Grenadines

Na een prima diner en dito show in het theater gisterenavond zijn we geruisloos aangekomen bij St.Vincent en de Grenandines een eilandengroep van een 32 eilanden en eilandjes waarvan sommige onbewoond zijn en de grotere altijd wel wat bewoners kent. Waaronder zoals vandaag onze chauffeur vertelde prinses Margaret ( zusje van Elisabeth ) Ook deze  archipel heeft behoord tot het Verenigd Koninkrijk maar zijn in 1979 volledig zelfstandig geworden echter, bleven wel lid van de Gemene Best landen. Dus ook hier is Charles de koning..

St.Vincent is het hoofdeiland met zijn hoofdstad Kingstown en het eiland telt zo’n dikke 100.000 mensen. Bestaat de helft van het jaar van toerisme ( in onze zomermaanden komen de cruisers niet hier) daarnaast bestaan ze van landbouw en specerijen die worden geëxporteerd over de gehele wereld. Daar liggen nog banden met de West Indische Companie niet zo bekend als de VOC maar dan toch zie je ook hier de lange vingers van de Nederlanden in die tijd. Samen met de Fransen en de Engelsen hebben ze een jaartje of 100 lopen knokken over dit eiland maar uiteindelijk is het de Engelsen gelukt om  hier het baasje te worden. Columbus was echter de man die het eiland ontdekte en op de kaart zette maar hij is toen niet aan land geweest. De huidige bewoners stammen in meerderheid af van de slaven die destijds van Afrika hier naar toe zijn gebracht om te werken op de plantages. Er ligt ook nog een vervelende vulkaan hier op het eiland genaamd La Soufrie en deze is in de afgelopen paar honderd jaar wel een pain in the ass geweest. De laatste eruptie was in 2021 met behoorlijk wat schade.

Vandaag waren we van boord gegaan om net als gisteren een busje te regelen en het eiland rond te gaan. Ze vroegen echter banale prijzen en dan zijn we heel stellig, we laten ons niet piepelen. Dus wij te voet naar het stadje waar echt geen ruk aan was en we waren ook weer snel terug dus. We besloten aan boord terug te gaan en na de lunch ons geluk nog eens te testen en kijken of we dan een taxi konden vinden.

Dat hebben we zo gedaan en we vonden er uiteindelijk eentje die ons een stuk van het eiland wilde laten zien en ons naar het hoog gelegen fort Charlotte zou brengen vanwege het prachtige uitzicht. Nou dat klopte was een prachtig uitzicht en we kregen een aardig beeld van het leven hier op St Vincent . Onze chauffeur woonde hier zijn hele leven al, had 5 kinderen waarvan 2 in het buitenland woonachtig bleken te zijn ( USA en Zweden) heel bijzonder dus. De rest woont en werkt hier, op mijn vraag of er voldoende geld was op het eiland ( was aan de wegen niet te zien) zei hij : genoeg alleen die stomme politici maken er een potje van, zijn niet te vertrouwen. Als ze zeggen dat je moet gaan zitten moet je wegrennen en als ze zeggen dat je moet rennen moet je gaan zitten. Bijzondere opmerking moet ik zeggen. Ook op dit eiland zijn er nog nooit orkanen geweest althans niet tijdens zijn leven zei hij. Het fort lag op eenzame hoogte en dan stel je je weer de vraag, hoe in godsnaam heb je dat allemaal boven gekregen rond 1500, want op de kanonnen die de baai moesten beschermen staat een bouwjaar van 1502 en 1510 heb ik gezien….in het fort stonden ook nog wat schilderijen weg te rotten, met op een daarvan een actueel tafereel van de verscheping van slaven hier naar toe om te werken op de plantages. Het lijkt ook hier wel of ze zeggen we hebben vroeger hard genoeg gewerkt dus we doen nu een paar 100 jaar langzaam aan……. Wie zal het zeggen……