San Francisco ( USA)

Ik heb mijn spulletjes gepakt en zit met een duffe kop in de disco op het achterdek waar het normaal redelijk rustig is maar nu toch echt wel wat drukker dan gewoonlijk. We zitten inmiddels al weer een eind op de grote stille Oceaan op weg naar de Hawaïaanse eilanden waar we 4 zeedagen over zullen gaan doen. We hebben gisteravond San Francisco achter ons gelaten en gleden rond een uur of 7 in de avond onder  de Golden Gate Bridge door op weg naar Tropische oorden. We hebben 2 fantastische dagen gehad in SF en hebben de zolen onder onze schoenen uitgelopen. Daarnaast hebben we een bezoek gebracht aan Alcatraz, waar we 5 jaar geleden niet aan zijn toegekomen.

Wij hadden een bij de reis inbegrepen excursie geboekt waarbij we aan hebben gegeven dat we graag in de ochtend zouden gaan en daarna onze eigen weg zouden kunnen gaan volgen door San Francisco op zoek naar leuke herinneringen. Wat bleek, natuurlijk was onze excursie geboekt in de middag en wij besloten per direct het gewoon die dag te gaan bekijken en als we het naar onze zin zouden hebben de vrije excursie gewoon voorbij te laten gaan. Wij dus lekker op tijd het bedje uit, ontbijtje en de onvermijdelijke cappuccino gescoord en om 09.00 van boord gegaan. Ons schip lag aan pier 35 en dus vlak bij de beroemde pier 39 hier die barst van de restaurantjes, winkeltjes en andere goed bedoelde rotzooi met een exorbitante prijsstelling. Alles is hier trouwens ook schrikbarend duur geworden. Een tube tandpasta koste je minimaal zo rond de € 4,50. Wij dus in de vroege ochtend terwijl de eerste winkeltje open gingen de pier op en helemaal doorgewandeld richting Fischermans Wharf de beroemde buurt in SF met zijn winkeltjes en leuke omgeving. Eerst nog even langs de pier gegaan om de zeehonden en zeeleeuwen die hier plachten te vertoeven te aanschouwen. In juni 2018 lagen de vlonders hier vol en stonk het een uur in de wind, nu was er slechts een vlonder bezet en stonk het niet. Zal wel met de temperatuur te maken hebben gehad. Langzaam afdwalend kwamen we bij het eindstation op Fisherman’s Warf van de Cable Car, ofwel het beroemde kabeltreintje van San Francisco. Daar hebben we het draaien van dat ding weer eens bekeken en hebben retourkaartjes gekocht. We zijn ingestapt, aan de goede buitenkant gaan zitten alhoewel een Fransman probeerde ons plaatsje in te nemen maar toen ik goed Russisch vertelde wat ik daar van vond, maakte  hij dat hij weg kwam. Daar gingen we dus op weg met dat ding dat dus voortgetrokken wordt door een ondergrondse kabel. De “machinist “ die in het midden staat ( foto) moet aanhaken en achterop dat ding staat een remmer die mee moet helpen om te voorkomen dat dat ding de hellingen afdondert want die zijn erg stijl hier. Prachtige beleving weer. We komen aan op Union Square in het centrum en alles komt weer terug, ik weet ons hotelletje te vinden en ons ontbijt en soms lunch restaurantje. Eerste lopen we echter  bij de grote Mac store binnen om een nieuwe hoes voor mijn iPhone te kopen en oortje voor een muziekje want die ben ik vergeten en we gaan nu deze maand alles bij elkaar zo’n 14 zeedagen krijgen dus daar zal wel een muziekje bij nodig zijn denk ik. We struinen dus rond in deze gezellige prachtige stad ( niet voor niets de flower power basis van de vorige eeuw ) en lunchen lekker nog eens in ons “oude “ restaurantje hier en besluiten dat we de excursie laten varen. Terwijl we lunchen valt er een flinke bui regen en hebben we dus goed getimed. Dat gebeurd later op de dag nog eens als we met de Cable Car terug gaan richting schip ook dan valt er een fikse bui waar we dus hoegenaamd geen last van hebben gehad. Wij dus verder de stad in en een Victoria Secret opgespoord ( was niet zo moeilijk) want Loes had wat nieuwe lingerie nodig. Er was wat verdwenen aan boord en niet traceerbaar gebleken. Goed de plek op de foto gezet en wij verder naar Powell street het gezellige shopping centrum van SF en de Westfield Mall die daar ook is gelegen. Daar hebben we natuurlijk het een en ander gescoord en ook vandaag hebben we weer een kerstboom troffee weten te bemachtigen. Wij vinden en ik in het bijzonder dat San Francisco een van de liefste steden van de USA is, anders dan Chicago  ( prachtige architectuur ) en anders dan NY, ( bruisend en dynamisch ). Er wonen inmiddels hier zo’n 7 miljoen mensen en je kunt er als je alles wilt zien gemakkelijk een dag of 3 doorbrengen en dat kan prima op de fiets want fietspaden zijn er hier genoeg. In 1906 is San Francisco getroffen door een gigantische aardbeving en als gevolg daarvan een grote brand die de binnenstad zo ongeveer in as heeft gelegd. Vlammen sloegen eenvoudig over omdat de toen voornamelijk houten huizen erg dicht bij elkaar stonden. Nu heeft men een aantal brandgangen gemaakt waarbij alles wat er stond met de grond gelijk is gemaakt en er zeer brede straten ontstonden die dat overslaan in de toekomst zouden moeten voorkomen. Een voorbeeld daarvan is Venice street. Er is ook een wijk genaamd Presidio genaamd en die wijk ligt rondom de Golden Gate Bridge, dat was vroeger eigendom van het leger maar is teruggegeven aan de stad en is nu een nationaal park geworden. De huisen en villa’s die daar staan met prachtige uitzichten over de baai, zijn niet te koop maar alleen te huur. De huurprijzen lopen van € 3000.- tot € 20000.- per maand. Er zijn geen shops, restaurants voor alles wat je nodig hebt moet je de wijk uit. Dan heb je ook nog Park Heights de wijk die vroegen millionaire road werd genoemd maar inmiddels billionaire road word genoemd vanwege de gestegen prijzen. Nancy Pelosi woont onder andere hier en Danielle Steel de beroemde schrijver idem in een stulpje van 42 miljoen. Naast het prachtige centrum, de beroemde boulevard en al even beroemde Golden Gate bridge hebben we natuurlijk Alcatraz het beroemde eiland met haar even beroemde gevangenis dat hier in de baai ligt waar we morgen op bezoek gaan…. We waren de eerste dag om een uurtje of 7 in de  avond terug aan boord hebben daarom van het buffet gegeten en waren moe van de indrukken en de 15 km die we die dag hebben gelopen. Zagen Loes en Jan nog voor een borrel en zijn een klein beetje op tijd naar bed gegaan.

De volgende ochtend was zonovergoten, we gingen rond de klok van 11.00 richting Alcatraz met de excursie en besloten dus eerst buiten nog wat rond te struinen alvorens naar de bus te gaan. Hebben wat nieuwe foto’s gemaakt want het was veel helderder en dus mooier buiten dan gisteren en warempel nog een kerstboom trofee gescoord ( foto) We werden verwelkomd door onze uit de kluiten gewassen Amerikaanse gids en we reden eerst naar de Golden Gate, die hebben wij al een paar keer gezien dus stond die niet echt op ons lijstje, de parkeerplaats was echter vol en de bus moest uitwijken naar een andere plek waar wij nog niet waren geweest, dus andere hoek en andere foto’s, wij blij. Daarna terug naar de haven waar we aan boord gingen van het schip dat ons naar Alcatraz ging brengen. Strakblauwe luchten en een onbeschrijfelijk uitzicht op de skyline van San Francisco.  

Alcatraz, de naam komt van de vroegere bewoners die het eiland Isla del Alcatrazes noemden ofwel eiland van de pelikanenmaar dat  even terzijde. Alcatraz was een gevangenis al vanaf 1859, gedurende de burgeroorlog werd het gebruikt voor het opsluiten van gedeserteerde soldaten, dieven en verkrachters en moordenaars. Ook werd het eiland gebruikt om de Hopi, Apache en Modoc  Indianen te dwingen om volgens  de standaard van de Amerikaanse samenleving te gaan leven en werken. Daarna bleef het een gevangenis in vele formats tot de great depression in 1930 toen het in beeld kwam van het departement van justitie als maximum security facility. Alcatraz werd heropend in 1934 als federale gevangenis en 1545 gevangen “deden” daar tijd waaronder Al Capone, “Creepy “ Karpis, George “Machine Gun” Robert Strout, the birdman of Alcatraz. Van de 14 ontsnappingspogingen is de meest bekende is die van 1962 toen Frank Morris en de broers John en Clarence Anglin in het water gleden terwijl ze regenjassen gebruikten als zwemvesten, ze zijn nooit gevonden en werden beschouwd als zijnde verdronken. De inrichting was spartaans te noemen maar als je je normaal gedroeg werd je ook normaal behandeld en andersom dus niet. Het eten was er zeker voor gevangenissen erg goed. Alcatraz was een maximum security gevangenis en dat betekende dat lastige klanten vanuit andere gevangenissen daar terecht kwamen. Je moest er vooral voor zorgen dat je als super gevaarlijk te boek kwam te staan want dan kwam je in Alcatraz op de elite afdeling terecht met  meer zonlicht en ruimere cellen. Kijk de foto’s en verwonder jezelf over de omstandigheden. Het bezoek was meer dan de moeite waard. Daarna zijn we nog richting Market Place gelopen met zijn markante  Kloktoren en daarna aan boord gegaan en San Fransciso afgesloten. S’ avonds nog een lekkere borrel gedronken en om middernacht naar onze hut gegaan, waar we uiteindelijke vermoeid in slaap zijn gevallen en vanochtend om 9:30 uur wakker werden wat voor ons een gigantische luxe is. 

Nu 4 dagen op weg naar Hawaï, gewoon op zee dus weinig te melden, mocht dat wel zo zijn dan zie je dat wel anders tot over een dag of 5.