มาฟังกันได้เลย Mā fạng kạn dị̂ ley ( mogen jullie zelf vertalen)

Goedemorgen, op de eerste plaats natuurlijk ff onze kleinzoon feliciteren die vandaag de gezegende arbeidzame leeftijd bereikt heeft van 15 jaar, dus de remmen mogen los….( nou ja de werkremmen dan )

Ook mama en pappa en zijn zusje  Meike van harte met haar broertje natuurlijk, we hebben al “samenscholingen” gespot op whatsapp van hele kudde’s ex omicron patiënten. Er wordt vaak gezegd dat de eetlust er onder zou lijden, nou dat is aan de foto’s niet af te zien :-)

Nou Tieme, alle grapjes voorbij, een een hele mooie dag vandaag en zie je vanmiddag/vanavond.

Ik had al eerder verteld dat er eigenlijk niet zoveel meer te melden valt hier, we doen ons ontbijtje, lezen de krant ( digitaal) en gaan op ons gemak  naar het strand. Daar liggen we dan tot een uurtje of half 2 en gaan daarna bij onze vaste stek ( foto) 2 vruchten shake’s halen en een portie “ Shrimps in T Shirt “ ofwel in tempura gebakken garnalen. Vervolgens wandelen we weer terug, lezen nog wat, spelen samen met een bal in zee ( jawel, wij spelen nog met een bal in zee) en gaan dan rond 17.00 uur weer terug naar ons hotel, Onder het genot van een hapje en een biertje/wijntje spelen we een potje Skibbo. Daarna gaan we douchen en rond een uurtje of zeven gaan we op pad om ons avondeten te scoren. Als we dan terug zijn kijken we nog even terug op TV ( dankzij mijn VPN verbinding kunnen we life Ziggo kijken hier) en of we netflixen een paar series, ook prima. Rond een uur of 11.30 duiken we de koffer in.

Ik heb op het strand de geweldige prestaties van onze sporters in Peking kunnen volgen via een radio app die ook prima werkt en met mijn Thaise Simkaart uitstekend voldoet. Daarnaast ben ik aan het lezen geslagen, ben inmiddels naast mijn andere drukke bezigheden !! aan mijn 4e boek begonnen. Heb daar nooit de rust voor kunnen vinden en nu dus wel wat ik als een erg goed teken beschouw .

Jacqueline leest sowieso al als een razende reporter zoals jullie weten. De dagen vliegen hier dus  voorbij en we zijn hier op Phuket dus al aan onze laatste week begonnen. Wat we wel hopen is dat we op Koh Samui het beetje veel ziekenboek circus achter ons hebben kunnen laten. Zoals jullie weten hebben we wat darm/ tijdsverschil en klimaatverschil aanpas problemen gehad. We dachten dat we die gehad hadden toen ik vervolgens grieperig werd, keelpijn kreeg etc etc. Hoewel we steeds erg voorzichtig zijn geweest denken we dat ik toch ergens wat opgesnoven heb. Inmiddels is dat bij mij weer voorbij maar natuurlijk  zit nu Jacqueline tegenover mij te snotteren. Voor haar ook nog ff een paar kl…..dagen en dan hoop ik dat we daar ook weer mee klaar zijn. We hebben niets gemeld hier want dan kun je meteen 10 dagen achter slot en grendel op je kamer blijven en wordt het eten onder de deur door geschoven. We houden de boel in de gaten en nemen en creeren voldoende afstand van andere mensen.

Voor de rest zijn we natuurlijk gewend aan de hectiek van het Thaise tropische leven hier en kijken we nergens meer vanop. We hebben geen zin om tochtjes naar andere eilanden te maken, we gaan immers nog een maand naar Koh Samui. Een keertje naar Puhket stad hebben we ook geen zin in, alles is dicht dus waarom zouden we ? Budda’s en tempels hebben we inmiddels in ons leven ook meer dan genoeg gezien dus dat hoeft ook niet meer. Kortom we zijn gewoon aan het overwinteren. Nou ja overwinteren, voor de temperatuur zouden we bijna thuis hebben kunnen blijven hebben we begrepen, af en toe komt er een stormpje voorbij en waait er een schutting om of zo maar dat is het dan wel. Alle gekheid op een stokje, we hebben het met alle ziekte ongemakjes prima naar onze zin hier, zijn een beetje klaar met de drukte van Phuket en kijken uit naar onze “villa “ met eigen tuin en zwembad op Koh Samui. Zal een stuk rustiger zijn en het is er ook een graadje of 4-5 koeler, ook in de nachten dus da’s wel lekker denken wij.

we hebben besloten om niet naar Koh Samui te vliegen maar we laten ons gewoon van deur tot deur rijden. We worden dus opgehaald door een chauffeur, rijden vervolgens 4 uur dwars door Phuket naar de pier en van daaruit  gaan we in 1,5 uur met de veerboot om vervolgens op Koh Samui ongeveer in 20 minuten op onze locatie te zijn. In tijd en ook in geld maakt het niets uit hoe we gaan reizen. Op deze manier zien we echter een groot stuk van Phuket, gaan we lekker chaotisch met de veerboot en nog belangrijker we hoeven niet met bagage te sjouwen en het aller belangrijkste, hier kan ik wel weer een verhaal over schrijven denk ik….

Dus beste mensen, dit was het weer voor deze week, het volgende verhaal komt van Koh Samui of er moeten nog zulke belangrijke verhaalwaardige dingen gaan gebeuren……..dat ik weer moet gaan tikken