Tromso en Hardstad Noorwegen

Vanochtend om 07:00 uur heeft Jules bij ons aan de bel getrokken en zijn we op pad gegaan naar Schiphol. Hier waren  we in no time door het self labelen van de bagage heen. Zeker nadat er een dame wat assistentie had gegeven om de plakkerige puinhoop die ik had veroorzaakt op te lossen. Door de security heen was een fluitje van een cent, duurde nog geen 5 minuten. Genoten van de onbeschofte service van Schiphol, een kopje cappucino en een flesje water a raison van 4,65 Euro… . We vliegen naar Oslo waar we overstappen om naar Tromso te vliegen waar we vervolgens zullen gaan inchecken op ons schip de Nowegian Star dat voor de komende 2 weken ons thuis zal gaan zijn.

Tromso is de meest Noordelijks stad van Noorwegen met zo’n 75.000 inwoners. De stad waar veel mensen naar toe gaan om een paar dagen en of weekeind te genieten van het noorderlicht.

Wij gaan niet veel van Tromso zien, we moeten meteen aan boord en om 20:00 uur vanavond verlaten we Tromso alweer maar dan op ons Schip door de prachtige fjorden van Noorwegen gaan we weer afzakken langs de Noorse kust richting het zuiden waarna we met een bocht langs Schotland zullen gaan om vervolgens te eindigen bij Ijsland wat we rond zullen gaan varen.

Het belangrijkste en meest bekeken gebouw in Tromso is the Artic Kathedral, die gaan wij niet zien maar heb er wel een paar foto’s van gedownload. Dit beetje verhaal had alvast neer getikt voordat Jules ons af had gezet op Schiphol en wij zonder problemen hadden ingecheckt  en door de security waren gegaan. Behalve dan dat ik de instructie  op  het label van de kofferincheckmachine niet goed had gelezen ( overkomt mij wel meer ) en er dus een zootje van maakte. Gelukkig was er een aardige juffrouw in de buurt die de plakboel ontwarde en ons uit de problemen hielp. Wij dus vrolijk  verder en een kopje en thee genuttigd. Vervolgens naar de pier C1 waar ons vliegtuig nog niet stond op boardingtijd. Maar terwijl we stonden te kijken kwam het vliegtuig bij de pier aan.

even wat langer moeten wachten maar dat was niet zo erg zei de piloot want de vliegtijd zou korter zijn dan gepland. Wij dus onze plek opgezocht en ons geïnstalleerd.  Maar er bewoog  niets, de deur was dicht , de veilgheidsshow was gegeven en het signaal riemen vast was aan. Maar niets gebeurde, geen pushback geen beweging. Dat duurde wel een half uur en eindelijk melde de piloot dat er een probleem was met de handeling van de bagage en dat die nog lang niet aan boord was. Dat kon wel eens tot 11:30 gaan duren en dat was dus al een uur en veertig minuten langet dan gepland.

Nu hadden wij twee vluchten  geboekt, eentje naar Oslo en vervolgens daar overstappen naar Tromso. Beide met de SAS, maar de 1 uur en vijftig  minuten overstaptijd die we daar hadden verdwenen als sneeuw voor de zon. Uiteindelijk werd het sein klaar om te gaan gegeven en verdwenen we de lucht in richting Oslo. Daar aangekomen regende het dat het goot, wij eruit en vlug naar de andere pier gelopen waar ons vliegtuig naar Tromso klaar stond en nog niet aan het boorden was. Op tijd dus….. Even later mochten we er in en terwijl ik uit mijn raampje zat te kijken kwam er een bagage wagen aan en ik zag onze koffers erop liggen. Die onrust was dus ook weg en wij dus op weg naar Tromso wat nog eens een kleine 2 uur vliegen was.

Op tijd aangekomen staan wij in Tromso te wachten op onze bagage met nog een heleboel andere mensen die ook allemaal in dit afglegen meest noordelijkste stadje moeten zijn. De meessten zijn Amerikanen. Ik zeg tegen  Jacqueline ; als er zoveel mensen voor het schip zijn, dan moet er ook een transfer zijn. Ik dus op zoek en jawel  aan het einde stonden twee dames van NCL voor de transfer naar ons schip. Nu had ik dat gevraagd  aan Jens onze accountmanager en die had gezegd dat er op onze aankomsttijd geen transfer  zou  zijn en dat we met eigen vervoer zouden moeten gaan. Ik vond dit al vreemd, want wie vliegt er nou anders met zoveel emsnen op 26 augustus naar Tromso ? Goed, ik vraag aan de dames of mee konden en dat kon, maar wel tegen een prijsje van 30 USD de man. Nu had ik uitgevogeld wat een taxi kostte en dat zou tussen de 200 en 250 kronen zijn en dus ongeveer 22 tot 23 Euro. voor ons tweetjes wel te verstaan. We zouden ook met de bus kunnen tegen een nog lager tarief maar jullie kennen mij, ik houd niet zo van openbaar vervoer dus hup de taxi in en voor die meute uit naar het schip wat een geweldig idee was want we waren in no time aan boord en en zaten voordat we het wisten aan ons eeste glaasje wijn.

Het schip is totaal anders dan de Poesia die we op onze wereldreis hadden. In plaats van grote restaurants heb je er hier wel een twaalftal met allemaal verschillende thema’s en bij de meeste hoef je niet te reservereen wat dus ook gewoon lekker is. We hebben de eerste avond heerlijk Aziatische gegeten en zijn daarna nog naar een bar geweest waar een zootje Amerikanen uit hun plaat gingen. Tegen een uurtje of 11 hebben we onze biezen gepakt en zijn we richting onze hut gegaan omdat we gewoon moe waren. Ook nog even wat geregel gehad om voor Jacqueline de stroom voor haar Apneu apparaat op orde te krijgen wat steeds een kunstje is. Moeten we toch maar eens oplossen door zelf een snoertje mee te nemen, wel zo handig.

wij naar bed, vallen in slaap en ik wordt rond een uurtje of 4 wakker door iets, weet niet wat. Jacqueline niet meer geslapen, ik een beetje gesoezeld tot een uurtje of zes want toen begon een of andere gek te rommelen en kabaal te maken en we konden niet goed plaatsen waar dit vandaan kwam. Klacht ingediend bij onze cabin cleaner en op naar het ontbijt dat overigens prima was.

we zijn inmiddels aan gekomen in Harstad waar we aan de kade liggen en het een beetje mistig is en wat killig dus. Hardstad ligt in de provincie Troms of Finnmark en heeft zo’n dikke 25000 inwoners. We zijn hier binnen gevaren over de Vagsfjord die er prachtig uitziet, zeker nu want op dit moment liggen we al een paar uurtjes op een bedje in de zon want de lucht is staalblauw en de zon is heerlijk warm. Hier moeten we even van genieten want het kon zo maar eens de laatste zonnige dag zijn van deze reis. 

Wij hadden uitgevogeld dat er een prachtige wandeling zou zijn naar de kerk van Trondenes die op een km of 4 langs een kustweg te bereiken zou zijn. Wij waren er vroeg bij en om kwart over acht waren wij aan de wandel over soms wat steile hellingen. Halverwege vertelde een aardige Noor dat we ook langs de kust naar dat kerkje zouden kunnen gaan lopen. Dat hebben we dus ook gedaan en het wasmeer  dan de moeite waard. We hebben daar even rond gekeken en kwamen er ook achter dat dit een plek was waar een oorlogskerkhof  heeft gelegen wat inmiddels is verplaatst naar een centrale plaats in Noorwegen. De Duitsers hebben hier tussen 1942 en 1945 100.000 Russische krijgsgevangene gehad die allemaal onder erbarmelijke  omstandigheden moesten overleven en werken. Werken aan de verdedigingsmuur   die Hitler om Noorwegen wilde aanleggen om er het Norske Fortress van te maken. Van die 100.000 zijn er uiteindelijke een kleine 14.000 overleden.

wij nog een blik geworpen in het museum hier en gekeken naar een soort van openluchtmuseum dat bestond uit een huis en een stal en dus weer snel op pad naar de lunch op het schip. We kwamen ontelbare andere scheepsgenoten tegen die allemaal een groet brachten tijdens het passeren. We hebben vandaag al meer  goedemorgens gehad dan gedurende de 4 maanden op de Poesia.

Na de lunch nog even het stadje in, heel even maar want het is klein en zondag en alles is dicht. Zelfs de bussen rijden hier niet op zondag. Terug aan boord dus en de rest van de middag heerlijk in de zon gelegen, Jacqueline lezen, ik muziek en mijn verhaal neerkloppen.

Morgen hebben we een zeedag, en overmorgen wacht Alesund. Jullie zien onze avonturen wel weer veschijnen….