Status Quo

Even een bericht uit Thailand waar het hier in Phuket op het moment van  schrijven met bakken uit de hemel komt vallen. Dat gebeurd hier zo’n 300 dagen per jaar dus da’s op zich niets bijzonders. Meestal eind van de dag, begin van de avond en ook goed maar dan ook echt goed. De straten veranderen in riviertjes. Gelukkig regent het hier warm water dus da’s wel lekker mocht je er een keertje in terecht komen. Afgelopen week moest ik wat gaan halen en dacht dat nog net te kunnen maar liep vervolgens tot mijn enkels in het water en het parapluutje dat ik bij me had hielp ook niet echt. Verder hebben we het hier prima naar ons zin, ware het niet dat wij allebei ziek zijn geweest, Jacqueline veruit het meeste. Reizigersdiarree noemen ze dat ook wel, ander klimaat, ander eten, andere tijdzone en dan eet en of drink je even wat verkeerds en is het bingo. Het is ook super besmettelijk dus de partner is ook zo de sigaar. En dat gebeurde dus ook, wij even langs de drogist om wat spul te halen maar zelfs het lokale verkrijgbare stopmiddel bleek bij Jacqueline niet aan te slaan. ( bij mij natuurlijk wel, 1 pil erin een nachtje krampen en klaar was Kees) Maar Kees had andere klachten, kom ik zo op terug. Wij uiteindelijk naar de apotheker en daar hebben we zoals het er nu uitziet goei spul gekregen. Vandaag hebben we samen weer eens redelijk kunnen eten en een mooie stranddag gehad. Even terug naar mij, mijn oor ging dicht zitten, werd half doof, kon niet meer luisteren ( normaal ook al probleem) en het werd pijnlijk.Hele binnenoor was gezwollen, kon er geen wattenstaafje meer inkrijgen. Onze NL oordruppels werken hier ook niet, dus ook bij de apotheker geweest en goeie druppels gehad. vandaag oor weer open, pijn weg…. Het wordt weer wat.

Verder is het hier prima uit te houden hoor, wij gaan ervan uit dat we de lichamelijke probleempjes achter ons hebben en genieten volop van het tropische klimaat en alles wat daarbij hoort. We hebben nog geen dagtocht gemaakt om begrijpelijke redenen. je kunt hier naar allerlei eilandjes hoppen, maar ja een tropisch strand is een tropisch strand nietwaar?, we gaan zeker nog een rondje eiland doen en bovendien gaan we nog een maand naar Koh Samui het bounty eiland bij uitstek en daar schijnt het helemaal rustig te zijn en kunnen we de ontelbare strandjes daar op ons gemak gaan verkennen. 

In de restaurants en op het strand, trouwens overal, wordt je vriendelijke en met service omgeven. Onze bedjes staan klaar waneer we komen, de parasols worden voor je opgezet, ja parasols, nee niet 2, soms wel drie ! En die strandboy’s houden precies de stand van de zon in de gaten zodat je altijd lekkere schaduw hebt. En dat voor 200 Tb per dag ( € 5.00. De hele dag komt er natuurlijk van alles voorbij en je kunt je garderobe aanvullen met alle bekende en gewilde merken caps, polo’s etc etc, om over eten en drinken maar te zwijgen.

Heel voorzichtig wordt er hier ook gesproken over versoepelen, en denkt men er dan over om nog 5 miljoen toeristen binnen te halen in heel Thailand dit jaar ( normaal 40 miljoen) een echte vetpot zal het dus niet gaan worden hier dit jaar. je ziet wel links en rechts dat er weer wat winkeltjes worden opgeknapt en wat overkappingen worden hersteld , de kwast wordt links en rechts ter hand genomen, kortom een beetje positieve zaken zie je wel tevoorschijn komen.

De winkeltjes liggen als vanouds vol met nutteloze rommel en dan ook nog eens vaak winkeltjes met allemaal dezelfde spulletjes, de kraampjes  met fruit rijden nog steeds rond en je ziet nog steeds de meest vreemdsoortige zaken van transport voorbijkomen, het blijft gewoon Azie en in het bijzonder Thailand.

Zo, heb ik toch een aardig verhaal bij elkaar weten te tikken, kreeg links en rechts al commentaar dat er geen berichten kwamen, tja we zijn niet op doorreis, hebben veel op een bepaalde plek gezeten en daar wil je niks van weten……

Jullie horen wel weer , wij hebben het naar ons zin hier….