Nafplion

Ik zit nu op het dek achter in de schaduw van mijzelf met een heerlijk zwoel windje om mij heen de dag van vandaag te omschrijven. Op de achtergrond het gekwebbel van een groep Mexicanen die behoorlijk aanwezig zijn alhoewel wij als Nederlanders er soms ook wat van kunnen.

Vanochtend vroeg zijn we gearriveerd bij Nafplion, na het ontbijt al vroeg de het ontbijt gepakt, we zaten rond 8.30 uur al aan boord van de tender naar de wal want dat is de situatie vandaag en. Nog eens en eind weg van de Eurodam ook nog. Het varen naar de kant duurde wel een dikke 20 minuten. 

Nafplion is de “oude” hoofdstad van Griekenland en met oud bedoel ik echt oud want dat speelde zich af in de tijd van1829 tot 1834. het is in handen geweest van de Venetianen en de Turken en werd onafhankelijk in 1829. De eerste koning Otto van Beieren maakte Nafplion onafhankelijk al kon men vroeger vanuit deze plek de Peloponnesos controleren ( groep eilanden)

Het is nu een heel gemoedelijk plaatsje met een bloemrijke lente, een prachtige boulevard, lieflijke haven en een prachtig boven op een heuvel gelegen burcht, het Palamidi kasteel. Daar loopt een trap naar toe van mee dan 1000 treden en jullie begrijpen het al, wij zijn die kant opgegaan samen met nog een heleboel andere optimisten. Gelukkig was de temperatuur prima en bewolkt dus dat maakte het een stuk aangenamer om te doen voor zover je van aangenaam kunt spreken. Wij dus op pas en halverwege kwamen we een paar andere nederlanders  tegen die we al hebben leren kennen ( onze Waalwiijkers) Mark helemaal zeiknat van het zweet. Wij waren denk ik op bijna de helft van de klim, en hadden al een paar prachtige plaatjes geschoten. Wij hebben dan ook besloten om terug te gaan en dat hebben we dus ook maar samen gedaan. Mark had gehoord dat je bij het parkeerterrein achter het hek langs kon en dan via een prachtige weg rond de berg in het dorpje terecht zou komen. Zo gezegd, zo gedaan en inderdaad het was een prachtig stukje weg wat we bewandeld hebben. In het dorp aangekomen bij de boulevard een terrasje gepikt, daarna nog ff door het dorp heen gewandeld en weer terug naar de tender om terug naar het schip gevaren.. We zouden namenlijk rond 15.00 al weer vertrekken. Jammer want van ons allemaal hadden we wel een dagje langer mogen blijven op deze mooie plek. Achteraf kwamen we er achter dat er een weg loopt naar de top, was wel zo handig geweest maar niet zo spannend en dan hadden we onze verdere belevenissen niet meegemaakt. 

Inmiddels is het peil om mij heen aanzienlijk gedaald en worden er herinneringen opgehaald aan de diverse ervaringen van de heren daar waar het om sterilisatie problematieken. Het aantal sex hebbende momenten wordt weer eens over het dek heen gekwakt overgoten met de nodige alcoholhoudende drankjes die net als de verhalen steeds sterker worden.

vanavond hebben we onze laatste gala avond het begint te korten we zijn aan onze laatste week begonnen….