Crossing Panama Kanaal 24 januari 2023

Waar zal ik nou eens mee beginnen, nou eerst het goede nieuws, Jacqueline is aan het opknappen, heeft goed geslapen vannacht en ik ook. Ik had mij voorgenomen rond een uur of halfzes op het dek te zijn want dan zouden beginnen met het binnenvaren van de eerste sluis hier in het Panama Kanaal. Ben toch altijd rond halfzes wakker, nou vandaag dus niet het was al rond halfzeven dat ik wakker werd en eer dat ik aan dek was liet de klok al 10 over halfzeven zien. Maar wat een geweldige ervaring, wat een staaltje van techniek en stuurmanskunst.

Laat ik eens proberen uit te leggen wat de geschiedenis is van het Panama Kanaal en hoe dat het technisch een beetje in elkaar zit.

De schepen worden begeleid door speciaal voor het Panama Kanaal opgeleide pilots ( soort van gids die het van de kapitein overneemt ) er zijn er verschillende aan boord gekomen en we worden ook begeleid door een paar sleepboten die indien nodig een duwtje in de goede richting kunnen geven. Zodra we toestemming hebben om het kanaal in te gaan duurt de trip van begin tot het eind ruwweg 10.00 uur. Het hele traject leggen we al varende  af van het ene Lock  ( sluis) naar het andere. We varen dan een sluis binnen die 304 meter lang is, 33,5 meter breed en 25,9 meter diep. We worden door die sluizen heen getrokken door elektrische treinen, 4 aan elke kant van het schip die volledig synchroon met elkaar samenwerken. Het schip wordt in het midden van de sluis gehouden door de kracht van het water. De snelheid waarmee we door de sluis getrokken (varen) worden is ongeveer 10 km per uur. Het kanaal loopt van Colon aan de Atlantische Oceaan door de Gatun Sluizen naar het Gatun meer en buigt daarna scherp naar het oosten totdat de baai van Panama wordt bereikt aan de kant van de Pasific Ocean . Het kanaal eindigt bij Balboa, ongeveer 25 mijl van Colon. We passeren 3 kanaal sluizen die ons op dezelfde hoogte gaan brengen totdat we het kanaal gaan verlaten. De sluizen worden gevuld met water van Chagres en andere rivieren. Gedurende de doorreis tijd zal ons schip de MSC Poesia worden “opgetild “ tot een hoogte van 28,3 meter boven het zee niveau om het niveau van het Gatun meer te bereiken, 

Het Panama kanaal is een van de grootste en meest ambitieuze technische water projecten in de moderne geschiedenis, het is ook het meest complexe navigatie systeem op onze planeet. Dit massieve systeem is eigendom van Panama en is gebouwd opgeleverd in 1914 het verbind de Atlantische en Pacific oceans met elkaar door een erg nauwe doorgang bij Panama. Van kust naar kust is de lengte van het kanaal 65 kilometer en van het diepe water in de Atlantische Oceaan tot het diepe water in de Pacific is het 82 km Het kanaal is een van de twee meest strategische kunstmatige waterwegen ter wereld , het andere is natuurlijk het Suez Kanaal. Er zijn 2 massieve deuren bij elke sluis, elke deur is 20 meter wijd en 2 meter dik. Ze worden gestuurd door grote elektrische motoren die bediend worden vanuit een controle toren vanwaar de in transit zijnde schepen in de gaten worden gehouden. Het 3e sluizen complex dat in 2007 in gebruik is genomen is gebouwd met 170.000 ton staal ( uit Mexico) en een halfmiljoen ton beton om de  “kamers waar de schepen in liggen “ te bouwen. Voor het totale complex werd 3,440.448 ton beton gebruikt voor dit complex.

Er zijn 46 deuren in gebruik over het totale traject elke deur weegt tussen de 353 en 662 ton. Om onze doorvaart mogelijk te maken hebben we alleen voor de Poesia 260 miljoen liter water nodig. Om een sluis te vullen heb je al 101.000 kubieke meters water nodig. De grote pompen hebben slechts 8 minuten nodig om zo’n sluis te vullen. De nieuwe sluizen en basins die het water in Lake Gatun controleren zijn de grooitste ter wereld en hebben ervoor gezorgd dat 60% van het water dat erin gepomt wordt weer kan worden hergebruikt.

Het idee op zich om een waterweg aan te leggen tussen de Atlantic en Pacific is niet nieuw, in de 16e eeuw al was er  Koning Charles van Spanje die toen al opdracht gaf om dit te onderzoeken en een route te vinden langs de Chartres rivier. Het leek toen echter onmogelijk vanwege heuvelachtig terrein en jungle. Het eerste land dat het probeerde was Frankrijk in 1880, echter het project stopte in 1888 vanwege het niet kunnen weerstaan van de natuur ( hevige regen, landverschuivingen ) en toen nog niet controleerbare ziektes zoals gele koorts en malaria Tot 1979 was het kanaal in handen van de USA, die het ook hebben gebouwd maar in 1999 de complete controle en eigendom is hebben overgedragen aan de Panamese autoriteiten.

Het Panama kanaal was en is een van de grootste technische waterwerken ter wereld, het is ook een van de dodelijkste. Officieel hebben 5609 mensen het leven verloren tijdens de bouw, onofficiële cijfers spreken van 22000 werkers die het leven lieten door ongevallen en ziektes. In 1902 de USA ging er zich mee bemoeien en kochten de rechten van de Fransen voor 40 miljoen dollars. Een jaar later verkregen ze alle rechten en het plan was een 80 km lang kanaal te bouwen van Colon naar Panama City. Veel van de Franse apparatuur was echter kapot en ook hier gooide diverse ziektes roet in het water. In 1905 kwam alles samen en werd er besloten tot het bouwen van een kanaal met sluizen. Het Panama kanaal werd geopend op 15 augustus 1914, maar de eerste wereld oorlog gooide roet in het eten. De totale kosten van de bouiw lagen toen op pakweg 350 miljoen dollar. Het project wordt door de ingenieurs van deze wereld gezien als een van de 7 wereldwonderen bvan de moderne tijd. In September 2010 passeerde het 1 miljoenste schip het kanaal.

Vandaag gaan wij erdoor, een enorme beleving moet ik zeggen en ik buig diep voor alle 56307 mensen die betrokken zijn geweest bij de bouw, wij gaan nu al van ons houtje vanwege de hitte laat staan als je hier hebt moeten werken, zeker in die tijd