En Cruise , eerste stop Zadar

Gisteren nadat Jules ons had afgezet op Schiphol om 6.30 uur, en hij met spoed weer naar huis ging om nog ff bij te kunnen slapen, zaten wij in no time in de KLM lounge te genieten van ons ontbijtje. Ik was overigens ook wel een beetje van de moeachtige, ik had Jules & Claudia tenslotte vrijdagnacht opgehaald toen ze terugkwamen van hun trip naar de zon.

het inchecken en instappen bij de KLM ging vlotjes en in no time zaten we op onze stoel bij de nooduitgang omringt door een legertje boomlange kerels die zoals later bleek een basketbalteam waren en op weg naar een toernooi in  Tarvisio Italië. Het vliegtuig zat mud vol en schouder aan schouder met een mondkapje op vlogen we naar Venetië

Dat schouder aan schouder moeten we even onthouden, daar kom ik later nog op terug.

De KLM verschafte ons een sandwich ( vegetarische) want keuze heb je niet meer bij de KLm, je wordt als je met die gasten vliegt ( behalve in BC dan) een verplichte vegetariër. Het wordt tijd dat de meerderheid in Nederland zoals met een heleboel zaken het geval is, stopt met zwijgen en ff laat weten hoe de vorken nou precies in de stelen zitten. 

Goed, dat gezegd hebbende, gaan we nu even doorlopen wat al die veiligheidsmaatregelen hebben teweeggebracht. Bij de KLM moesten we ff online invullen of niet het niesen, proesten, kuchen of mogelijk misschien wel koorts zouden hebben. En of we in aanraking waren geweest met mensen die Corona hadden??, hoe moet ik dat nou weten ?. Goed de antwoorden waren natuurlijk OK en hup inchecken was klaar. Voor de Italianen hadden we een heel rits van vragen moeten beantwoorden en een QR code zowel digitaal als harde kopie mee moeten nemen. Jullie snappen het al, geen hond heeft er naar gevraagd, niemand was geïnteresseerd in ons, we konden zo doorlopen, hoezo strenge controles ? Het wordt nog erger, aan boord hier zeker 150 Amerikanen die ook in ons toestel zaten, en ook zonder enig probleem via Amsterdam naar Venetië vlogen. En dan te bedenken dat er geen enkele wereldburger Amerika binnen komt op dit moment voor toeristische doeleinden….wij laten het hele spul vanuit die kant gewoon binnen vliegen…. Zijn allemaal gevaccineerd, dat wel natuurlijk maar dan toch. Op het vliegveld in Venetië werden we welkom geheten door de gastvrouwen van de HAL ,onze namen werden gecontroleerd, we konden de bagage droppen en op enig moment kon onze groep naar de bus onder begeleiding van een alleraardigste Italiaanse enigszins gezette Italiaanse dame die met een fantastisch accent engels sprak. In de bus aan gekomen werd er na elke rij in het kader van de afstand regel een rij vrijgehouden. Volslagen krankjorum, we komen net uit een vliegtuig waar we met zijn 300den schouder aan schouder hebben gezeten…….

De bus in en op weg naar de cruiseterminal in Venetië, de originele dus, daar werden we opgevangen, konden we onze bagage weer identificeren en vervolgens naar binnen.

We kregen een nummer, nummer 15 ! Hier moesten we zuinig op zijn, als we dat nummer zouden verliezen, dan zou het leed niet te overzien zijn…, later begrepen we waarom. Enfin, voor de 4e keer vertelden we en lieten we zien dat wij de enige en echte Jacoba en Cornelis waren, en kregen we weer de gezondheidsvragen, gevolgd door het wandelen naar een gesloten afdeling met witte jassen, daar werd er door een rigoreuze Italiaanse verpleegkundige weer eens zo’n lange watten staaf naar binnen gepriemd, zo diep,  dat ik dacht dat ie er aan de achterkant uit zou komen! En niet een keer, nee gewoon twee keer deed ze dat. Daarna kwam nummer 15 om de hoek kijken, per groep werd die test afgenomen en moesten we op de uitslag wachten… die was natuurlijk OK en vervolgens ging het snel, hup de bus in ( alweer) en vervolgens vanuit de terminal naar de andere kant van de haven waar de Eurodam op ons lag te wachten. In de bus hebben we een glimp van Venetië opgevangen maar meer dan die glimp was het ook niet. 

Op de Eurodam stonden ze op ons te wachten, werden wij hartlijk welkom geheten, snel naar ons stateroom  gebracht, daar konden we ff bijkomen en daarna even gaan lunchen en het schip vast een beetje verkennen. Is toch iedere keer weer ff wennen. Na de lunch waren onze koffers al present en konden we de boel uitpakken en inrichten.

Nog een paar uurtjes vertoefd op het dek en heerlijk in het zonnetje gelegen met een drankje en een cocktailtje… . Daarna even douchen en omkleden, dineren in “ The Diner” en het avondprogramma nog even bekijken. We kwamen uit bij de bar waar een ongelofelijke R&B band speelde, als deze gasten en in het bijzonder de zangeres mee zouden doen aan The Voice, dan zouden de stoelen niet alleen allemaal draaien, deze band is zo goed dat de stoelen zouden gaan centrifugeren……

Met flink wat dansen en drankjes de avond doorgebracht en genoten van een paar Amerikaanse dames die compleet uit hun dak gingen en zonder gene met hun heupen en achterwerken draaiden op de maat van de muziek, achterwerken die er uitzagen als de billenpartij van een neushoorn, zo overweldigend , het was geweldig om het genieten van die twee te volgen.

Enigszins vermoeid onze bedjes opgezocht, lekker geslapen en vanochtend zaten we op het dek heerlijk in het zonnetje te ontbijten. Wat een genot. Inmiddels lagen we voor de wal in Zadar. Rond de klok van 09.00 op pad gegaan met bus naar Zadar, leuk oud kustplaatsje met zo’n 75000 inwoners., paar uurtjes door het centrum geslenterd lekker in de schaduw. Geprobeerd de kathedraal hier van binnenn even te bekijken, dat ging niet, Jacqueline zag er te sexy uit en mocht dus niet binnen. Uit solidariteit ook niet mee naar binnen gegaan. Tegen 12 uur weer aan boord gegaan en ons op het dek gesetteld, heerlijk genietend van de zon en de temperatuur, drankje, hapje, drankje……..vannacht varen we naar Hvar,,, 

Vanavond komen we er wel achter hoe “vol” deze boot zit, denk de helft ongeveer en zeker de helft van die helft bestaat ui t Amerikanen… bijzondere mensen…..

Wordt vervolgd