Snorkeltrip naar de Gili Eilanden Trawangan,Meno en Air

Hi, gisterenavond melde ik al dat het hier met bakken naar beneden kwam en dat is ook zo gebleven. Toch maar over het strand naar ons strandtentje gelopen met bescherming van een paraplu. Daar onder een stukje gezeten wat niet lekte dankzij wat golfplaten. Weer terug naar de kamer via dezelfde weg en daar een filmpje gekeken wat we gedownload hadden via iTunes. Uurtje of 11.00 de luiken dicht gedaan en vanochtend om 07.00 uur waren we weer paraat. Het zonnetje was aanwezig en de zee was weer kalm geworden. Gelukkig, het begon er op te lijken dat onze gereserveerde tocht naar de Gili eilanden vandaag door zou kunnen gaan. Dus op tijd eruit, ontbijtje gescoord en op weg naar de local's hier waar we een boot met kapitein hadden gehuurd om te gaan snorkelen. We waren wat vroeger en da's maar goed ook. Bij het reserveren hadden we duidelijk gemaakt dat we wel maskers hadden maar geen vliezen. Daar zouden zij dus voor zorgen. En wat dacht je, dat waren ze natuurlijk vergeten en probeerden ze natuurlijk weer te verhuren aan ons. Weinig kans ! afspraak is afspraak. Toen dit duidelijk was, was het ook zo geregeld allemaal. Onze boot ging als eerste van de wal in het water en dat doen ze door dat toch wel forse ding met een man of 10 naar het water te sjouwen. ( foto) daarna doen ze dat nog een keertje of 5/6, al die mensen hier helpen elkaar op weg. mooi om te zien.

Goed uiteindelijk aan boord geklommen en wij op weg naar de Gili eilanden op deze prachtige dag in onze privé boot !! Alleen de schipper en wij dus. De vaartijd zou ongeveer een uurtje zijn. We naderen de kust van Gili Trawangan en plotseling stopt de schipper de motor en roept Fish !!. Wat blijkt, hij heeft tijdens de tocht een lijntje uitgegooid en heeft om zijn voet de haspel zitten en voelt dus een beet!.Hij begint de lijn binnen te halen met het handje en dat lijntje is echt lang, ik schat wel een meter of vijftig. Aan zijn gedrag te zien en zijn enthousiasme krijgen we al snel in de gaten dat het een aardige beet moet zijn. Ik probeer de zaak te filmen maar dat valt niet mee. Ik wil natuurlijk het momentum hebben en die vis boven water zien komen en aan boord zien hijsen. De visser scharrelt een haak op om die vis aan te slaan en op dat moment weet ik zeker dat het echt een grote jongen moet zijn. Ik blijf mijn best doen om te filmen en de visser laat zijn lijn vieren en weer binnen halen. Later zou hij de blaren op zijn handen laten zien. Op dat scherm van de iPhone zie je in de zon echt helemaal niets, dus ik filmde min of meer op mijn gevoel. Dat bleek later erg goed te zijn. Ik heb de vangst helemaal kunnen filmen. Het bleek om een joekel van een Barracuda te gaan van zeker wel een kilootje of 20 ( volgens de kapitein ) dus niet overdreven door mij :-),.....

Hij kwakt die vis in de boot en die begint natuurlijk te stuiptrekken en laat duidelijk merken op het droge niet in zijn element te zijn. Zeker niet nadat bij het binnenhalen de kapitein een haak door zijn kiewen heeft gehaald om hem binnen te trekken. Jacqueline vraagt: waarom maak je hem niet dood ? De kapitein antwoord; ik heb geen mes bij de hand... Einde discussie. De barracuda laat ons nog een paar keer schrikken en geeft even later geen teken van leven meer. We zijn ondertussen aangekomen bij Trawangan en klimmen over de Barracuda heen van het schip op het strand. We gaan even het eiland verkennen en over een uurtje gaan we snorkelen. Zo gezegd zo gedaan, wij gaan aan wal en lopen per direct in een soort van Bounty Kalverstraat met een zootje fietsers en paardenwagentjes. De eilanden zijn auto vrij dus het is fietsen een  paardenwagen, lopen of een sporadische elektrische scooter.. Wat we wel zien is dat dit een echte jeugd bestemming is, het barst van de barretjes, duikscholen, winkeltjes en restaurantjes. De concurrentie is moordend dus het is goedkoop. De hostels en B&B's zien er niet uit. Er zijn wel een paar "betere"plaatsen maar wij willen hier eigenlijk gewoon niet zijn. Het is op sommige plekken ronduit een zootje en zelfs in dit laagseizoen erg druk. Gelukkig worden we opgehaald na een uurtje en gaan we naar onze eerste snorkel plek. Die is prachtig, de zon schijnt het koraal is mooi en de vissen zijn geweldig. Ik heb in het begin een beetje problemen met mijn masker, maar gelukkig geeft Jacqueline mij de altijd aanwezige support en wijze raad en gaat dit dus vanzelf weer beter.

Na een 3 kwartiertjes snorkelen worden we aan boord gehesen ( valt niet mee mee :-) en gaan we naar Gili Air , daar gaan we lunchen en worden we over 2 uurtje weer opgepikt. Althans dat is het voorstel van de kapitein. Wij maken er anderhalf uurtje van, we lunchen effe lekker en gaan dan een rondje op het eiland doen en zijn daar zo klaar mee. Voor de jeugd misschien fantastisch maar wij willen eigenlijk maar een ding: weg hier ! Wat een zootje hebben die mensen van dit prachtige eiland gemaakt. Natuurlijk zijn er mooie plekken maar beoordeel zelf de foto's maar wij vonden het niks. Gelukkig zag onze kapitein ons scharrelen en riep ons en meteen zijn we aan boord gegaan om naar onze 2e snorkel plek te gaan. Prachtige stek, mooi koraal, veel vissen maar een ongelofelijk sterke stroming, Dit was echt werken. Na een minuut of 20 weer aan boord geklauterd en de terugtocht aanvaard naar ons hotel. Weer een uurtje varen over een wat woeligere zee dan vanochtend. terug op het resort nog even gezwommen, muziekje geluisterd op mijn strandzak en we hebben wat gelezen. Vanavond gaan we eten in de Cliff, worden we naar toe gebracht met een wagentje. De naam zegt het al, is boven op een Klif met een prachtig uitzicht. Schijnt mooi en lekker te zijn. We zien het wel, hopen dat het droog blijft ! En daar ziet het op dit moment wel naar uit.....

Mooie dag veel meegemaakt dus ook veel verhaal....... waar haal je het vandaag zegt Jacqueline, weet ik niet, komt vanzelf......