Walalapo in Windhoek

7 oktober 2019 - Windhoek, Namibië

De reis op zichzelf is best meegevallen, voor jacqueline iets minder dan voor mij, ik heb nog een uurtje of 3 kunnen pitten. Op tijd vertrokken en dus ook op tijd in Luanda ( Angola) waar we een tussenlanding hadden. En Golande je had gelijk want daar stapten toch wel een kleine 40 passagiers uit. Die stop zou ruim een uur en een kwartier gaan duren maar dat ging dus snel en na een dik uurtje konden we onze reis alweer voortzetten. De aan boord gekomen nieuwe bemanning van de KLM vertelde ons dat het nog 2 uurtjes vliegen was. Wij kwamen dus een half uurtje te vroeg aan in Windhoek. Voor ons zat een vrouwtje dat luchtziek werd en zowat haar darmen uit kotste, dat deed ze overigens netjes in een zakje, dus daar hebben we verder geen last van gehad. Naast haar zat een man waar ik zo schuin achterop keek, op zijn hoofd wel te verstaan. Daar zat hij ongegeneerd aan te pulken, de korsten eraf en vervolgens stak hij die gewoon in zijn mond. Was echt een smerig gezicht.

Goed, terug naar de reis, net voor ons was een andere vlucht geland en wij er meteen achteraan. Het was dus druk bij onze paspoort boy’s en het duurde dus een uur voordat we erdoorheen waren.  Daarna ging alles heel snel, koffers meteen te pakken en buiten stond een alleraardigste vertegenwoordigster van onze agent hier ons op te wachten. Zo’n duidelijke en gedetailleerde uitleg  hebben wij nog nooit mogen ervaren. Top dus, ze is gebleven tot en met de in ontvangstneming van onze 4 wd bak die nog even op zich liet wachten omdat we hier in Afrika zijn en daar duurt het allemaal wat langer....

Navigatie aangesloten, adres erin en hup op weg naar onze eerste overnachting in Terra Afrika Guesthouse in Windhoek. Die tank van een Toyota Fortuner was en is nog ff wennen net als links rijden, vooral als je een beetje moe bent en het bloedheet is. Na een dik half uur dus aangekomen bij Terra, wat verwarring over onze boeking, maar het kwam goed. Niet dus, de airco in onze kamer bleek niet te werken, toen we dat gemeld hadden en de alleraardigste dame ons vertelde dat we de ramen toch open zouden kunnen zetten keken wij haar schijnbaar zo vernietigend aan dat er meteen een andere kamer werd geregeld. De traditie getrouw zijnde hebben we dat dus ook weer gehad. Goed een beetje uitgepakt, een duik in het redelijk koude zwembad, 5 minuten in de zon die niet te harden was en een half uurtje later, besloten we te gaan douchen en boodschappen te gaan doen. Water, water en water, wat repen en dergelijk calorierijk voer voor niet voorziene omstandigheden waar we mogelijk in de overlevingsmodus zouden moeten gaan. Jacqueline dus strippen en onder de de douche.. geen water.... zou wel tot een uur of 5 kunnen duren. Wij dus maar besloten om op pad te gaan en in een winkel centrum vlakbij gaan shoppen.

Nou, hier hebben ze dus ook werkelijk alles in die supermarkten, en daarnaast is het allemaal brandschoon. De stad zelf ook, daar staan wij echt van te kijken, temeer omdat wij op onze reizen alleen maar smerige steden hebben gezien in Afrika. Enfin dat even terzijde. Het was inmiddels half zes geworden en wij begonnen flink honger te krijgen, geen lunch gehad en vermoeid. Ik had om half 7 gereserveerd bij Joe’s Beer House, zoals al eerder geschreven volgens iedereen de place to eat als je in Windhoek bent. Wij daar dus op af, konden gelukkig eerder aanschuiven, wat een krankzinnige gekke plek waar het al hartstikke druk begon te worden, je alle talen hoort, prima wordt gekookt errug lekker bier op de tap zit en het er heel bijzonder uitziet.

Jacqueline een zeevruchten cocktailtje en een salade van de chef, Ik gerookte kudu met meloen en kippen levers peri,peri die precies in de prik waren maar wel echt perienperi bloedheet pittig gekruid. Dat gaat morgen wat worden. Inmiddels terug bij Terra, zit ik in de tuin om mijn verhaal te schrijven en ga zo dadelijk naar binnen om het verhaal te publiceren en de foto’s erbij te zetten want mijn wifi is er in de tuin uitgevlogen. Jacqueline is onder de douche, kijken of er voldoende water is deze keer. Morgen gaan we echt op pad richting de Kalahari...

ben nu op onze kamer en het water was koud......

Foto’s

6 Reacties

  1. Loek:
    7 oktober 2019
    Mooi begin toch moet niet allemaal precies zijn
    Moet avontuur zijn wel beperkt natuurlijk
    Het eten is goed en het bier kleurt goed
    Geniet ervan hier is het nat en koud
    Gr jose en loek
  2. Gerrit Tini.:
    8 oktober 2019
    Een lekker koude douche dat is toch lekker bij die warmte! Brrrr.
  3. Inge:
    8 oktober 2019
    haha avonturen zoals avonturen horen te zijn... Op naar vele mooie belevenissen en hopelijk af en toe een fijne douche:)
  4. Gino:
    8 oktober 2019
    Ha ha heel leuk om te lezen. Zie je al staan met je blik toen ze zeiden geen airco. Ha ha.
  5. Marion:
    9 oktober 2019
    oke, wisselen van kamers gebeurt meer op jullie reizen maar niet meteen al!
    Salade en meloen zagen er heerlijk uit dus dat maakt ook al weer veel goed toch!
    En een heerlijk biertje en wijntje maakt ook al weer veel goed.
    geniet en ik kijk uit naar het volgende verslag maar dan wel zonder gore details!! haha
  6. Bep:
    10 oktober 2019
    Hehe kom ik net tot de ontdekking dat jullie al gearriveerd waren . pffff gelukkig. Had in zo verre ik kon zien geen bericht ontvangen. Ik in de oude mail gekeken en lees gelukkig de mooie spannende jullie eerste reisverslag met de vele avonturen . Geniet er van samen en ik kijk uit naar het volgende .