Van Castro naar Puerto Montt

20 februari 2020 - Puerto Montt, Chili

Gisteren heb ik net mijn verhaal kunnen plaatsen, foto’s lukte niet.

Wij gaan ervan uit dat dit vandaag gaat lukken in Puerto Montt waar we inmiddels voor anker liggen. Het tenderen is weer begonnen en ik tik even onze verdere belevenissen neer voordat wij aan wal gaan en de boel hier even gaan verkennen.

Nadat we gisteren even beperkte wifi hadden gehad, zijn we afgedaald naar de haven want de weg naar het centrum van Castro was erg steil te noemen en een stevige klim, zo steil dat de Chilenen er rustpunten in hebben gebouwd waarin je even kunt plaatsnemen. Niet dat wij die nodig hadden met onze uitzonderlijke fysieke gesteldheid !

We zijn vervolgens de lokale markt gaan verkennen waar een heleboel met noeste handarbeid gemaakte truien, vesten, kleden, poppen en nog veel meer bruikbare en onbruikbare spulletjes worden verkocht. Even een foto gemaakt van de eerste zogenaamde paalwoningen hier aan de haven. Inmiddels was het al wel heel lekker weer geworden.

Bij de markt kwamen we nog wat bekenden van het schip tegen en we waren nog op zoek naar de paalwoningen die het plaatsje Casto “beroemd” hebben gemaakt. Die bleken we dus op een haar na gemist te hebben. Wij moesten weer helemaal terug omhoog naar het centrum, daar de Plaza oversteken en de weg vervolgen tot het uitzichtpunt bij de brug. Zo gezegd zo gedaan, hebben we geen spijt van gehad was een bijzonder en mooi gezicht. 

Na de plaatjes geschoten hebben weer terug gelopen. Inmiddels was het in Castro aardig druk geworden en zagen we ook alle soorten van jongelui in vele uitmonsteringen met en zonder rugzakken verschijnen. Er bleek een festival te zijn in Castro dat vandaag van start zou gaan. Bij de verkeerslichten waren groepen van hippie achtige jongeren bezig met jongleren met allerlei voorwerken zo lang het stoplicht op rood stond, zodra het groen werd gingen ze aan de kant en kregen ze links en rechts een fooi van de wachtende auto’s.

Wij dus verder naar het schip, ff de lunch gebruikt en heerlijk achter op het dek gelegen en genoten van het zonnetjes. Jacqueline die al een paar dagen aan het sniffen was heeft nu echt een griepaanval en voelde zicht steeds beroerder. Is op het eind van de middag met paar pillen even onder zeil gegaan, terwijl wij de haven van Castro aan het uitvaren waren wat prachtige plaatjes heeft opgeleverd.

Je ziet hier zalmkwekerijen en mosselkwekerijen aan de lopende band. Op de drijvers bij die mosselkwekerijen barste het van de zeeleeuwen, het vereiste echter een wat zwaardere telelens dan die van de Iphone om dat goed vast te leggen.

Wij hebben vandaag in het Lido gegeten, Jacqueline is niet mee naar de show gegaan ( Joe Litlle) een geweldige Engelse comédienne en is op tijd naar bed gegaan.

Ik heb de show wel gezien, was erg leuk, heb nog een borrel gedronken en ben daarna ook naar bed gegaan. Met oordoppen in ( ik) allebei redelijke geslapen en nu maken we ons klaar om Puerto Montt in te gaan.... kijken of we wat foto’s erdoorheen kunnen gaan jassen.

Foto’s

6 Reacties

  1. Bep:
    20 februari 2020
    Hopelijk knap je snel op Jacqueline . Mooi verhaal Kees waarin ik soms de dingen letterlijk voor mij zie . Peule schilletje toch om die steilen straten om hoog te gaan. Maar jullie zijn weer beloond voor jullie inzet . Leuke plek Castro.
  2. Jules&Claudia:
    20 februari 2020
    Zieken op cruise boten is wel een dingetje he..
    Beterschap..
  3. Loek:
    21 februari 2020
    Wat vervelend dat Jac niet goed is komt misschien door de vele temp wisselingen
    Prachtige foto's van de paalwoningen en de trein
    Beterschap!!
  4. Inge:
    21 februari 2020
    De mooie avonturen houden maar niet op gelukkig. Beterschap daar voor mama! Hopelijk knapt ze snel weer op om mee te kunnen genieten van de laatste dagen!
  5. Gerrit Tini.:
    21 februari 2020
    Prachtige plaatjes en beterschap Jacqueline.
  6. Marion:
    21 februari 2020
    He lieverd toch, griepaanval op zo’n prachtige reis. Niet leuk.
    Ik hoop dat je snel opknapt om het eind van de reis goed af te kunnen maken.
    De mooie foto’s blijven maar komen, we zullen het missen straks.
    Tot snel