Van Puerto Montt naar San Antonio & Santiago

Hier zitten we dan, in de lounge bij de KLM op Santiago International Airport te wachten op het vertrek van onze vlucht naar Amsterdam met een tussenstop van een kleine 2 uur in,jawel, Buenos Aires. De totale vlucht gaat 17 uurtjes duren. Het is ons gelukt om 1 stoel in de BC te krijgen dus we zitten in 2 shifts, ik de eerste 7 uurtjes en Jacqueline de tweede 8 uurtjes. Beetje wrang allemaal, ik mag dan wel platinum hebben bij de KLM, om ons heen zitten mensen die gewoon bij inchecken een upgrade konden pakken, ik “moet” dan de speciale platinumlijn bellen, kost €1,89 per minuut en zijn dan steeds in gesprek. Denken zo een goede service te geven in plaats van hun “trouwe” klanten de eerste  keuze te geven. 

Goed, dat ben ik weer kwijt, terug naar onze trip vanuit Puerto Montt naar Santiago. De dag in Puerto Montt was een zonnige dag met een prachtige afsluiting. De daaropvolgende zeedag op de Pacific viel een beetje tegen, de dag begon goed met een mooi zonnetje, beetje fris op het dek maar OK. Plotseling kwam er mist opzetten, klonk de misthoorn elke 5 minuten en werd het gewoon koud buiten. De dag dus doorgebracht met lezen, muziekje en natuurlijk de koffers pakken en organiseren. 

De laatste avond met Sander en Sonja gedineerd, daarna met de rest van de club nog een borrel, naar de hut, laatste neut en prima geslapen.

Laatste ontbijt, en daarna de ontscheping procedure die geweldig verliep, dat moet natuurlijk ook bij een club als de HAL, maar dan toch. De planning was om 10.00 uur in de bus te zitten en dat is ook gelukt. De stemming was een beetje mineur want er was goed weer beloofd maar het was bewolkt, koud en regenachtig. De gids vertelde ons echter dat naarmate we meer landinwaarts gingen de temperatuur zou gaan stijgen. Nou, hij heeft niet gelogen, nadat we een dikke 1,5 uur hadden gereden richting Santiago werd het steeds zonniger en warmer.Het zou die dag een dikke 30 graden gaan worden.

Wij aangekomen bij Sheraton Santiago voor de overnachting rond een uur of 12, we konden wel een kamer krijgen maar moesten dan €80,- bij betalen omdat check-in tijd pas om 15.00 zou zijn. Dat werd door iedereen geweigerd zover wij weten. Wij dus meteen achter informatie aan en wat bleek? De Touristic bus stopte voor de deur. Wij dus met de volgende mee, konden aan boord geen ticket kopen, moesten er na twee stops uit, winkelcentrum in, naar de 5e verdieping en daar een ticket gekocht. Wat een plek om een kaartje te kopen voor een toeristen bus.

Wij de complete tour gekocht, bus door nieuw Santiago, met de kabelbaan de beroemde berg over ( net na 5 jaar renovatie weer open) en met de kabeltrein omlaag naar het oude Santiago, daar weer de bus op en afsluitend omdat het te laat was geworden te voet weer terug naar het hotel, zou 20 minuten zijn bleek 35 minuten en niet alle straten hebben trottoirs... maar goed het is gelukt en we hebben een indruk gekregen van Santiago, prachtige stad, hadden nog wel een dagje extra door kunnen brengen... 

Ook veel tegenstellingen, de gids die ons vergezelde van vliegveld naar Santiago vertelde dat het op dit moment een beetje rustig was in Chili omdat het vakantie is. In maart beginnen de scholen weer en men vreest het ergste. De onderlaag van de bevolking van Chili is in opstand gekomen omdat het leven voor hen steeds complexer wordt en duurder en dat de rijkdom van Chili bij een beperkte groep terecht komt.

Deze mensen zijn het zat en gaan plunderend de straat op en beroven drogisten, supermarkten en banken. Vandaar de dicht getimmerde winkels en banken en bewaking overal.

Rijdend door het moderne en rijke Santiago en het verschil gezien hebbende in de voorsteden en andere steden die we gezien hebben kan ik mij er wel het een en ander bij voorstellen.

Santiago ligt op een dikke 500 meter hoogte ingeklemd tussen het Chileense kustgebergte en de Andes een dikke 40% van de Chileense bevolking woont in of in de omtrek van Santiago ( dikke 7 miljoen mensen) In Santiago ligt een prachtig park met dierentuin, kabelbanen, kabeltreinen en bossen dat wordt bezocht door miljoenen mensen per jaar.

 De funicular, het oude kabelbaantje stamt al van 1925 en brengt je net als de cabine baan naar het op een na hoogste punt van de stad :Cerro Christobal met een prachtig uitzicht, kerkje en beeld op de top van de berg. Het hoogste punt en tegelijkertijd het hoogste gebouw van Zuid Amerika staat ook op de foto’s die nog komen gaan en is een indrukwekkende toren ontworpen door dezelfde architecten als die van de Petronas Towers in Kuala Lumpur.

Kortom, prachtige stad, veel gezien en mooie afsluiting. Met zijn allen nog even een borrel gedronken en vanochtend dus met de bus naar het vliegveld gebracht.

Bijna een einde van een prachtige reis met overweldigend natuurschoon op een plek en daar zijn we ons zeer bewust van die door slechts 87.000 mensen per jaar bezocht “mag” worden. Dat is ten opzichte van de wereldbevolking bijna niets.....

Ik kreeg mijn verhaal van de afgelopen dagen net niet af in de lounge laat staan dat ik de foto’s nog over heb kunnen zetten.

Ik was net aan het vertellen dat gezien het feit dat een 87.000 mensen per jaar worden toegelaten in Antarctica, dat je dan wel heel bevoorrecht bent als je hier naar toe mag en in de gelegenheid bent om daar überhaupt naar toe te kunnen gaan. Daarbovenop nog het feit dat we volgens de kenners ( de kapitein en de wetenschappers die aan boord waren) uitzonderlijk mooi weer hebben gehad gedurende de hele reis en in het bijzonder notabene op Antarctica zelf was het prachtig weer.

We zijn ongelofelijk dankbaar dat we dit in goede gezondheid hebben mogen beleven met elkaar en mogen delen met jullie allemaal. Denk dat als we terugkijken naar de verhalen en foto’s dat we dan pas gaan beseffen hoe bijzonder dit allemaal is geweest en nog is.

Ik zeg nog is, want dit hele verhaal heeft nog een bijzonder staartje gekregen. Tijdens de reis naar Buenos Aires bleek achteraf dat er nog plaats is geweest in de BC terwijl ons niets was gevraagd ( zou wel het geval moeten zijn) om up te graden naar BC.

Op de terugreis heb ik uitgevogeld hoe dat nou zit, da’s een heel verhaal en niet interessant om hier te vertellen. Wat ik wel kan vertellen, is  dat het gelukt is om te upgraden naar BC voor 1 stoel ! Dat wil dus zeggen dat ik ongeveer de eerste 6-7 uur hier zit inclusief het diner en de lekkere wijnen, en dat Jacqueline hier heeft mogen slapen en ontbijten ( als jullie dit lezen) Ik slaap nou eenmaal iets makkelijker in een vliegtuig dan Jacqueline, dus die heeft helemaal plat gemogen. Da’s nog eens liefde !! Of niet dan??

Wat het nog bijzonderder maakt is dat tijdens de vlucht van Santiago naar Buenos Aires het gerucht ging dat onze Koningin Maxima met ons mee zou vliegen naar Amsterdam. Nou, om alles dan maar meteen te ontzenuwen, dat is dus inderdaad het geval !! Hare majesteit zit op stoel 4A en mijne majesteit zit op stoel 8A ( waar ik nu dus zit ) Op laatste moment ingestapt zoals sommige mensen al verwachten ( ik dacht anders, maa ja hoe stom kun je zijn ?, daar wordt immers alles voor geregeld). Goed, ik zit nu in dezelfde kamer als Maxima te dineren met haar en Jacqueline mag strakjes in dezelfde “slaapkamer als Maxima een tukje doen.....

en om het nog bijzonderder te maken, we kunnen dankzij de techniek gewoon appen aan boord en voor een paar miles heb ik een uurtje wifi gekocht om jullie deze avonturen van vandaag te kunnen sturen. Da’s toch ook bijzonder nietwaar ? Ga nu ook nog even kijken of we de foto’s van de afgelopen dagen erbij kunnen jassen dan is het verhaal compleet als we thuis zijn.

Jules, net gehoord dat we op tijd gaan landen........

Bijzonder einde aan een even bijzondere reis...