Van Monument valley naar Grand Canyon....

Gisterenavond heb ik nog wat foto's kunnen posten van de zonsondergang in Monument Valley, alhoewel het weer wat "minder"was, we hebben een beetje regen gehad, het waaide erg hard en het was dus flink bewolkt. De temperatuur was nog steeds lekker aan de warme kant. Wij dachten dus , daar gaat onze zonsondergang in Momument Valley. We mogen echter niet mopperen tot zover is alles prima gegaan en als het zo moet zijn dat het bewolkt is in Monument Valley, dan is dat zo. Veranderd niets aan de plek, toch? En wie kan nou zeggen dat ie dan op een mooie donderdagavond daar met een glas wijn in zijn/ haar handen kan genieten van zo'n geweldig uitzicht. Dus toch prima. Dat hebben de Indiaanse Goden weten te waarderen, want uiteindelijk kregen we toch een prachtige afsluiting van de dag te zien. Als je daar zo zit te turen in de verte en kijkt naar dit soort door de natuur geschapen monumenten dan wordt je daar even stil van en zit je met je eigen gedachten te genieten van dit schouwspel. Uiteindelijk toen het donker en zowaar wat fris werd zijn we naar binnen gegaan, Ik heb nog een filmpje kunnen toveren op Netflix, de wekker op 06.00 uur gezet ( wat eigenlijk 05.00 uur was) want die zonsopkomst moeten we natuurlijk ook mee maken. Daarvoor ben je hier tenslotte . Beetje beroerde nacht gehad in die blokhut, was dus ruimschoots op tijd wakker voor de zonsopkomst, aangekleed, bakje koffie gezet en op ons balkon gaan zitten en we zijn beloond, ruimschoots beloond ! Wat een mooie start van de dag. Ik gooi er nog een paar plaatjes tegenaan. Ik kan het ook niet helpen. Nadat we deze ochtend traktatie tot ons hadden genomen en we ook ons ontbijtje naar binnen hadden gewerkt konden de koffers weer in de Jeep en daar gingen we weer richting Grand Canyon deze keer. Het was nog hartstikke vroeg! In Monument Valley, dat op de grens ligt van Utah en Arizona hanteren ze de Utah tijd en dat wil zeggen dat we vannacht een uurtje tijdverschil in de plus hebben gehad. Direct na het wegrijden in Monument Valley, ga je weer de Arizona tijd in, en gaat de klok dus weer een uurtje terug. Toen ik dus om 06.00 uur de koffie zette om het schouwspel buiten te ondersteunen,  was het dus eigenlijk pas 05.00 uur. We waren dus vroeg op pad richting de Grand Canyon. Geen hond en ook geen kip op de weg en dus vol gas met 80Miles per uur over de State Highway ( 130 km) ipv de toegestane 65 mls per uur. We sjeesden dus flink door en we waren  al bij de ingangspoort van de Grand Canyon rond de klok van 10.00 uur, hadden we er toch  al weer zo'n 3,5 uur sturen op zitten. We hebben dit park bezocht via de South Rim zoals ze dat zeggen hier. We zijn er al eens eerder geweest maar dan met een helikopter vanuit las Vegas, waar we nu zo'n 400 km vandaan zitten. Een totaal andere Canyon dus. De Grand Canyon is een van de grootste meest krachtige en inspirerende landschappen op deze aardkloot. Over een onvoorstelbaar tijdperk is deze Canyon gevormd tot een unieke combinatie van door erosie ontstane vormen en kleuren samengevoegd tot een onvoorstelbaar pallet van kleuren. Zo uniek dat alleen een God dat voor elkaar kan krijgen. Dat is althans het gedachtengoed van de Indianen en kolonisten die het hele spul in kaart hebben weten te brengen. Als je trouwens de afgelopen weken bekijkt, begrijp je überhaupt niet dat mensen in staat zijn geweest met een huifkar, een paar ezels en wat ander gereedschap over ongebaande wegen dit land tot exploitatie hebben weten te brengen. Nog even wat duizelingwekkende cijfers, de Grand Canyon is 446km lang, gaat op plekken tot een maximale breedte van 29km en is op sommige plaatsen 1,6 km diep. In deze Canyon leven een fascinerend aantal dieren en planten. De Canyon strekt zich uit door woestijnen, de Colorado Rivier is haar middelpunt en gaat door in bergen en bossen op de top van North Rim. Een ongelofelijk en prachtig bezit van de mensheid. Wij zijn dit natuurgeweld binnen gekomen via Dessert View en na 400 meter was per direct het eerste uitkijkpunt waar je meteen erg stil van werd. Wij verder met onze Jeep richting het Grand Canyon Visitor Center dat op zo'n 29 km afstand lag. Onderweg nog gestopt bij Lipan, Moran en Grand Vieuw Point. Op een van deze plaatsen kwam Jacqueline er achter dat mijn iPhone wel foto's maakte, maar deze niet meer liet zien, net alsof deze niet werden opgeslagen. Iedereen die mij een beetje kent, weet dat ik daarvan compleet niet vrolijk van wordt. De hele dag lopen klooien en trachten uit te vinden wat het euvel was. De goede boodschap is echter dat het inmiddels zichzelf weer heeft hersteld, pffff. Aangekomen bij het Vistor Centrum werden we al geconfronteerd met wegwerkzaamheden en vertragingen zoals Amerikanen in las Vegas ons voorspeld hadden. We kamen er echter ook achter dat er gratis bussen rond reden op verschillende parcoursen. Wij dus gevraagd wat de beste optie was voor ons ( de rode lijn) en die dus ook genomen. Het was druk, het was  prachtig en het was weer vermoeiend, maar o zo mooi. De plaatjes komen eraan, we maken een kleine selectie, want dit natuurgeweld is niet te vatten in een alles vertellend plaatje. Rond een uur of 15.00 naar het hotel   gegaan, wat boodschappen gedaan voor morgen, ik schijf mijn verhaal, jacqueline ligt bij te komen in bad. Vanavond op tijd naar bed, morgen en overmorgen 2 lange reisdagen om weer in de buurt van LA te komen. Daar hebben we dan een paar dagen "rust" voordat we eind van de week alweer terug gaan vliegen. Het natuurgeweld hebben we nu wel gehad denken we........ we zullen zien